Tokarka CNC jest jedną z najczęściej używanych obrabiarek CNC. Jest on głównie używany do przetwarzania symetrycznych części obrotowych, takich jak części wałów, wewnętrzne i zewnętrzne powierzchnie cylindryczne części dyskowych, wewnętrzne i zewnętrzne powierzchnie stożkowe o arbitralnych kątach stożka, złożone obracające się wewnętrzne i zewnętrzne zakrzywione powierzchnie oraz cylindryczne, stożkowe wątki i inne procesy cięcia.
Nawet najbardziej powszechne kontury toczenia mają różne procesy. W niektórych systemach CNC te opcje procesowe są zawarte w "toczeniu poprzecznym", "toczeniu wzdłużnym (znanym również jako "toczenie posuwisto-zwrotne")" i "cięciu rowków". Wśród tych klas, zrozumiejmy razem poniżej.
1. Toczenie poziome
Cechy toczenia poziomego:
- W toczeniu poziomym, kierunek ruchu narzędzia tokarskiego jest równoległy do osi obrotu przedmiotu obrabianego.
- Jeśli jest to wrzeciono główne, kierunek ruchu narzędzia jest od prawej do lewej; jeśli maszyna jest wyposażona w wrzeciono pomocnicze, kierunek ruchu narzędzia jest od lewej do prawej.
- Toczenie poprzeczne może być stosowane do obróbki okręgów zewnętrznych i otworów wewnętrznych. Przy obróbce otworu wewnętrznego należy jednak najpierw wywiercić otwór dolny.
- Oprócz obróbki okręgów zewnętrznych możliwa jest również obróbka powierzchni czołowych.
2. Toczenie wzdłużne, wycinanie rowków i cięcie
Cechy toczenia wzdłużnego powierzchni bocznych i czołowych (zwane również "cięciem posuwisto-zwrotnym"):
- Gdy toczenie wzdłużne jest wykonywane na boku przedmiotu obrabianego, kierunek posuwu narzędzia do toczenia wzdłużnego jest prostopadły do osi obrotu przedmiotu obrabianego.
- Podczas toczenia wzdłużnego na powierzchni czołowej obrabianego przedmiotu kierunek posuwu narzędzia do cięcia wzdłużnego jest równoległy do osi obrabianego przedmiotu.
- Narzędzie do toczenia wzdłużnego ma trzy krawędzie tnące, dzięki czemu proces usuwania materiału w kierunku promieniowym i osiowym jest możliwie nieprzerwany (ponieważ skok szybkiego ruchu jest zminimalizowany).
- Kształt ostrza i kształt ostrza noża rowkującego i noża do cięcia wzdłużnego są różne.
Cechy cięcia rowków na powierzchniach bocznych i końcowych:
- Podczas rowkowania należy ciąć tylko w kierunku posuwu poprzecznego.
- Proces obróbki cięcia rowków bocznych jest prostopadły do kierunku osi obrotu.
- Proces obróbki przy wycinaniu rowków czołowych jest równoległy do kierunku osi obrotu.
- Narzędzie do rowkowania może wytrzymać tylko siłę przyłożoną prostopadle do osi narzędzia.
- Proces wycinania rowków jest stosowany głównie do obróbki rowków. Zazwyczaj (nie bezwzględnie) rowek, który ma być obrobiony, ma taką samą szerokość jak narzędzie do rowkowania.
3. Podsumowanie
Toczenie poziome:
+ Można uzyskać duży posuw poprzeczny, czyli duży przekrój wióra.
+ Podczas obróbki zgrubnej można uzyskać duży posuw
+ Doskonały efekt odprowadzania wiórów
-Nie wszystkie kontury mogą być obrabiane przy użyciu ograniczonych narzędzi do toczenia poprzecznego, a podczas obróbki może być konieczna wymiana większej ilości narzędzi.
Toczenie wzdłużne:
+ Unikanie pustego skoku skrawania
+ Redukcja operacji wymiany narzędzi
+ Duża elastyczność zastosowania
-Ze względu na ograniczenia narzędzi, nie wszystkie kontury mogą być obrabiane.
-Efekt odprowadzania wiórów czasami nie jest idealny (wióry mogą się zakleszczać).
Kiedy stosować jaki proces?
Z reguły stosuje się toczenie wzdłużne: na przykład obróbka części z głębokimi rowkami i strukturami narożnymi 90°. Obróbka takich struktur może być wykonana tylko tym procesem.
Toczenie poziome stosuje się z reguły do opływowych struktur konturowych z przejściami łukowymi.
Więcej na: http://alfacomputers.pl
